Myśląc o Majorce mamy w głowie widok błękitnego morza, szerokich plaż i klifów…
Jeśli myślimy o jedzeniu to na pewno tapas, a jak o alkoholu to wino!
Wina majorkańskie może nie są tak znane jak te z kontynentalnej części Hiszpanii, niemniej jednak nie należy omijać tej części półki w sklepie. Nie jest ono silnie eksportowane, dlatego po najlepsze butelki warto pojechać do źródła.
Nasza siostra Agnieszka pnie się po kolejnych szczeblach do zostania Master Sommelier (jest to mega renomowany tytuł znawcy wina na całym świecie), jakiś czas temu zdobyła kolejny WSET Level 3 Award in Wines, dlatego korzystamy z jej wiedzy na maksa! Wy też będziecie mogli z niej skorzystać w cyklu blogowym o winie przy winie!
Zaczynamy od historii…
Produkcja win była częścią kultury Majorki sięgając do złotych czasów imperium rzymskiego.
Przemysł winiarski na większą skalę prosperował od XIV wieku, aż do XIX. Najbardziej popularnym winem z wyspy była tzw. “Malvasia” – słodkie, białe wino podobne do współczesnej Madery. Szczególnie popularne w Anglii, Holandii czy Niemiec.
Phylloxera
W połowie XIX wieku na tereny kontynentalnej Europy dotarła plaga Phylloxery (owad przypominający mszyce, pochodzący z Ameryki). Na początku plaga omijała wyspę, powodując spore przychody dla producentów win eksportujących je na całą Europę. Jednak dobrobyt trwał krótko. W 1891 r., zaledwie 20 lat po tym jak Phylloxera dotarła na kontynent, winorośl na wyspie została zaatakowana, zniszczona zostało znacząca większość winnic.
W następstwie takich szkód przemysł winiarski na wyspie został praktycznie zlikwidowany. Znaczna część gruntów została zaadaptowana pod uprawę drzew migdałowych. Po wprowadzeniu na terenie całej Europy tzw. podstawek amerykańskich, które chronią winorośla przed ponownymi atakami szkodnika przemysł winiarski powolnie odżywał. Na Majorce ponownie wprowadzano niewielkie winnice, wystarczające tylko do lokalnej konsumpcji. W XX wieku wina produkowane na wyspie nie były wysokiej jakości, dlatego większa część konsumowanych win była sprowadzana z kontynentalnej Hiszpanii.
Lata 90-te wprowadziły na Majorce rewolucje w świecie wina. Coraz więcej winiarzy widziało potencjał w inwestowaniu w swoje wina. Zaczęli podróżować po kontynencie edukując siebie w zakresie nowych rozwiązań technologicznych oraz podpatrując techniki innych winiarzy. Dzięki temu wprowadzono na wyspę sadzonki szczepów tzw. międzynarodowych (Merlot, Cabernet Sauvignon, Syrah, Chardonnay czy Viognier). Uzupełniały one paletę wina z winorośli rodzimych, podnosząc tym samym jakość.
Zaczęto stosować systemy nawadniające. Kadzie ze stali nierdzewnej z regulacją temperatury fermentacji oraz beczki do starzenia z dębu francuskiego i amerykańskiego. Niewątpliwie był to punkt zwrotny dla przemysłu winnego na Majorce, który spowodował znaczącą poprawę jakości wina czerwonego, różowego i białego. Wina te zaczęły się sprzedawać w konkurencyjnych cenach w porównaniu do win z regionu Rioja czy Ribera del Duero z kontynentu.
Winiarze na całej wyspie przez lata pracowali nad ciągłą poprawą jakości wina i wydajności winnic. Ich ciężka praca się odpłaciła się gdy w 2007 roku Balearski doradca ds. Rolnictwa i Rybołówstwa wprowadził standard jakości (Apelacja – DO “Denominació d’Origen”). Mogą korzystać z niego wyłącznie wina wyprodukowane i zabutelkowane na Majorce. Jest to przyznawane tylko regionom, które charakteryzują się wysoką jakością produkowanych win. Oczywiście w celu ujednolicenia standardów produkcji oraz niedopuszczenia do fałszowania win. Sprzedawanie win gorszej jakości lub win spoza wyspy jako wina majorkańskie jest częste.
Obecnie na Majorce są dwie Apelacje DO: położone wysoko Binissalem (1990) i niżej położone Plà i Llevant (1999). Istnieje również IGP – Vi de la Terra Mallorca i IGP Serra de Tramuntana – Costa Nord, czyli nieco lżejsze w regulacjach apelacje pokrywające całą wyspę.
Autochtoniczne winorośla
Majorka posiada ponad 40 swoistych rodzajów winorośli dzięki łagodnemu śródziemnomorskiemu klimatowi oraz długiej, naturalnej izolacji od wpływów z kontynentu. Te najbardziej popularne warto kojarzyć, aby oszczędzić sobie nerwów w sklepie.
Callet
To ciemne winogrono rośnie z wielkim wigorem. Ma tendencje do tworzenia win o niskiej zawartości tanin oraz alkoholu. Produkuje się wino czerwone lekkie lub różowe. Jednak w towarzystwie Cabernet Sauvignon czy Manto Negro powstaje wino o większej kompleksowości, której nadaje się do starzenia w beczkach.
Manto Negro
Cieszy się wysoką popularnością u winiarzy na wyspie zwłaszcza w regionie Binissalem. Z tego jak sama nazwa sugeruje ciemnego winogrona powstaje pełne, czerwone wino. Charakteryzuje się aromatami wiśni, karmelu i lilii.
Moll (Prensal Blanc)
Biała odmiana winorośli, z której jest produkowane rześkie, kwiatowe, białe wino idealne na gorące popołudnia. W pojedynkę tworzy proste, lekkie wina. Spotykane również w towarzystwie Chardonnay, które dodaje więcej finezji i złożoności winom. Ten blend jest również popularny przy produkcji win musujących.
Monastrell (Mourvedre)
Popularny nie tylko na Majorce, ciemny szczep winorośli. Najczęściej produkowany w połączeniu z takimi szczepami jak: Merlot czy Cabernet Sauvignon tworzy złożone, jakościowe wina.
W następnym wpisie poruszymy temat wyboru wina, jak znależć to dobre na sklepowej półce, ażeby nam smakowało! Jeżeli spodobał Wam się ten post i macie ochotę na więcej dajcie znać w komentarzu 🙂
